Istotne cechy powłok

Powłoka w Linuksie – ponoć lepszy odpowiednik windowsowskiego „wiersza poleceń”. Posiada większe możliwości, a linuksowcy kontaktują się dzięki niej ze swoim Bogiem – Linuksem.
 
 

Powłoka nie dla wszystkich...

Oczywiście powłoka przeznaczona jest tylko dla tych wielce wtajemniczonych. Początkujący nie daliby sobie rady jej opanowaniem. Aby w pełni móc korzystać z powłoki, trzeba dostać błogosławieństwo proroka – św. Linusa. Oczywiście tego błogosławieństwa nie dostaje się za darmo, należy bowiem posiadać odpowiednią liczbę punktów „linuksiarza”. Punkty przyznawane są w kategoriach:
- wysławianie Linuksa;
- propagowanie Linuksa, np koszulki z pingwinem;
- grafity, np rysowanie pingwinów / log dystrybucji na budynkach;
- nawrócenie niewiernego;
- długie godziny modłów przed obrazem św. Linusa i złotych posążków Tuksa.
- odinstalowanie Windowsa;
- spalenie płyt z jego zawartością / umieszczanie ich w niszczarkach do dokumentów / polerowanie ich na chodniku
Za to ostatnie przyznawanie jest najwięcej punktów, dlatego też w ostatnich czasach wzrosło zapotrzebowanie na Windowsa. Linuksowcy kupują go w dużych ilościach, potem układają z tych płyt logo Windowsa i podpalają. Jest to dla nich święta ceremonia, nie wolno im w tym przeszkadzać, gdyż można zostać przy okazji spalonym.
 
 

Najczęściej używane polecenia

talk – umożliwia modlitwę
kill – jeśli polecenie ps zwróci proces, który w swojej nazwie będzie miał słowa związane z Windowsem, exe, IE, itd
find – szukanie zagrożenia – Windowsa
rm – kiedy linuksowiec znajdzie oznaki Windowsa na dysku
 
 

Polecenia których prawdziwy linuksowiec nie używa

explorer.exe - konsekwencją są tortury
reboot – popełnienie grzechu lekkiego. kara - zgruchotanie palców, przymusowa pielgrzymka do miejsca narodzenia najświętszego proroka
halt – grzech ciężki, karą za to polecenie jest zadanie przejęcia i zniszczenia transportu Visty; w większości dystrybucji polecenie jest zablokowane
 
 
 
Powłoka systemowa
 
Powłoka systemowa (ang. shell) – program komputerowy pełniący rolę pośrednika pomiędzy systemem operacyjnym lub aplikacjami a użytkownikiem, przyjmując jego polecenia i „wyprowadzając” wyniki działania programów. To pośrednictwo nie jest obowiązkowe (programy mogą być bardziej „samodzielne”).
Powłoki systemowe możemy podzielić na powłoki tekstowe i powłoki graficzne. Pierwszy ich rodzaj jest zwykle realizowany jako interpreter poleceń uruchamiany w trybie tekstowym i będący historycznie wcześniejszym rozwiązaniem. Powłoka tekstowa często sama zawiera podstawowe polecenia, gdy jednak wydane przez użytkownika polecenie nie jest wbudowane, uruchamiany jest program zewnętrzny. Po zalogowaniu użytkownik znajduje się w wierszu poleceń i może wydawać polecenia systemowi. Zachęca go do tego tzw. znak zachęty (command prompt) – zwykle jest to '>', '$' lub '#'. Natomiast powłoki graficzne mają zwykle postać menedżera plików kontrolowanego przy pomocy myszy i pozwalającego w łatwy sposób wykonywać najczęstsze operacje.
 
 
Rodzaje powłok systemowych
 
Powłoki tekstowe:
4DOS/4OS2/4NT – (DOS, OS/2, Windows NT);
bash – Bourne Again Shell (ang. ponownie powłoka Bourne'a);
CL – (OS/400);
cmd.exe – (OS/2, Windows od wersji Windows 2000);
COMMAND.COM – interpreter poleceń systemu DOS;
CCP – (CP/M);
csh – (UNIX);
DCL – ([VMS/OpenVMS);
DDT – (ITS);
FreeCOM – (FreeDOS);
iSeries QSHELL – (IBM OS/400);
JCL – (OS/360, z/OS);
ksh (Korn Shell) – (UNIX);
rc Shell – (Plan 9);
sh – (UNIX);
tcsh – (UNIX);
TSO – (MVS);
Windows PowerShell – zaawansowany, niestandardowy interpreter poleceń Windows dostępny od wersji Windows XP;
zsh – (UNIX).
 
 
Powłoki graficzne:
Aqua – powłoka systemu Mac OS X;
Desktop – powłoka systemu GEM;
Eksplorator – domyślna powłoka systemu Microsoft Windows;
LeoShell – alternatywna powłoka dla systemu Windows;
LiteStep – alternatywna powłoka systemu Windows;
finder – powłoka systemu Mac OS;
Nautilus lub GMC – powłoka dla środowiska GNOME;
Plasma – powłoka systemu będąca częścią środowiska graficznego KDE dostępna dla systemów operacyjnych: Linux, Microsoft Windows, Mac OS X;
Unity (powłoka systemowa) – alternatywna powłoka dla środowiska GNOME, tworzona przez Canonical Ltd.